HISTORIA SZKOŁY PODSTWOWEJ IM. JANUSZA KORCZAKA W POLSKIEJ NOWEJ WSI
Według kroniki parafialnej początki tutejszej szkoły sięgają pierwszej połowy XVII wieku. Istniała ona wtedy przy Kościele jako szkoła parafialna w której uczył Ksiądz a później organista. Z czasem szkołę przeniesiono na teren obecnie stojącego gmachu , na ziemię kościelną należącą do organisty. To też aż do wybuchu II wojny światowej każdorazowy nauczyciel był organista przy Kościele. Resztki fundamentów pierwotnego gmachu szkoły znajduję się tuż pod powierzchnią ziemi przed głównym wejściem do obecnego gmachu od strony północnej. Obecny gmach szkoły murowany
i piętrowy wybudowano w końcu 1894 roku – składał się z czterech klas i dwóch pełnych mieszkań. Według opowiadań starszych mieszkańców w tym czasie w szkole uczono jeszcze w języku polskim.
Z czasem jednak gmach ten okazał się za ciasny i na parę lat przed ostatnią wojną w roku 1937 dobudowano jeszcze skrzydło ( 2 klasy , kancelarię, pokój nauczycielski i pokój na pomoce naukowe), a pod osobnym dachem ubikacje i drewnik. Równocześnie z dobudową założono w szkole centralne ogrzewanie i oświetlenie elektryczne. Prócz wymienionych budynków do szkoły należało podwórze i ogród warzywno – owocowy. Ziemi szkoła nie posiadał. Całe obejście szkolne otoczone było płotem, częściowo drewnianym , częściowo drucianym. W odległości około 400 m od szkoły znajdowało się nie opłotowane boisko zakupione w okresie władzy Hitlera jako miejsce ćwiczeń sportowych młodzieży szkolnej i pozaszkolnej. W ostatnich latach przed wojną uczyło w szkole sześciu nauczycieli i to już wyłącznie w języku niemieckim. Podczas wojny liczba ta stopniała do trzech kobiet , gdyż mężczyźni zostali powołani do wojska. W końcu 1944 roku na skutek zbliżenia się frontu i zwiększonego prawdopodobieństwa bombardowania miejscowego lotniska przerwano naukę w szkole, w której umieszczono sprowadzone z lotniska wojskowe warsztaty szewskie i krawieckie. W ostatnich dniach przed wyzwoleniem szkoła była zajęta przez uciekające gromady Niemców , którzy poczynili duże spustoszenie w urządzeniu gmachu i opuszczonych mieszkaniach nauczycielskich. Po zakończeniu wojny mimo dużych zniszczeń szkoła została uruchomiona już z początkiem roku szkolnego 1945/1946. Głównie dzięki pomocy mieszkańców wioski. Pierwszym nauczycielem który objął równocześnie funkcję kierownika szkoły i rozpoczął urzędowania z dniem 01 sierpnia 1945 r .był Marian Tomaszewski , pochodzący z poznańskiego. Wkrótce zaczynają się zjawiać inni polscy nauczyciele , którzy jednak po zorientowaniu się ogromie zniszczenia szukają innego miejsca pracy. Wobec nadmiernej ilości dzieci i braku pomocy zwolniono czasowo dzieci najmłodszych roczników tj. 1937 – 1938, a pozostałe roczniki podzielono na cztery zespoły :
Zespół I – dzieci roczników 1931, 1932 i część 1933
Zespół II – dzieci części rocznika 1933 i całego 1944
Zespół III – dzieci rocznika 1935
Zespół IV – dzieci 1936
Zespoły te po dwa w każdym dniu uczył kierownik szkoły na zmianę co drugi dzień. Nakreślony wyżej porządek uległ zmianie z chwilą przybycia w połowie listopada 1945 roku nauczycielki – Władysławy Mielnik – rep arianki z Gródka pod Lwowem. Powołano wówczas do szkoły dzieci z 1937 rocznika. Uczono przeważnie języka polskiego matematyki i śpiewu oraz omawiano najważniejsze tematy z pozostałych przedmiotów. W latach następnych dokonuje się dalszego remontu szkoły. Równocześnie przybywają nowi nauczyciele i zwiększa się liczba dzieci. Szkołą zostaje zaopatrzona w sprzęt i w najbardziej konieczniejsze pomoce naukowe. Szkoła w tym okresie była jedną placówką kulturalną predysponowaną do tego, aby stać się ośrodkiem życia kulturalnego na wsi. 18 marca 1947 roku szkoła urządziła I Akademię dla uczniów i ludności. Również w 1948 roku opiekun szkoły – Stowarzyszenie Kupców Polskich wręcza szkole podarunek w postaci urządzenia radiofonizacyjnego. W latach 1956-1970 zmienia się stan organizacyjny szkoły. Od roku 1966/67 ze względu na reformę szkolną Szkoła Podstawowa 7 – klasowa zostaje przekształcona na Szkołę Podstawową 8-klasową. Wzrosła liczba uczniów oddziałów i nauczycieli. W 1999 roku przekształcono w wyniku reformy oświaty przekształcono szkołę na 6- letnia szkołę podstawową. W 2009 roku szkoła przyjęła imię Janusza Korczaka. W 2014 szkoła obchodziła 120 lecie istnienia. Dyrektorami szkoły byli Henryk Czerner, Józefa Zamirska , Dariusz Traut, Edmunt Zientarski. Obecnie szkołą kieruje Zofia Kotońska.